Speelronde 5

Waar de standaardteams een reguliere competitieronde hadden (poule van 14 ploegen) hadden de niet standaardteams een vrij weekeinde, of speelde ze een inhaal- of bekerwedstrijd. En zowel het 1^e, 2^e als het 4^e elftal hadden zich geplaatst voor de 2^e bekerronde. Ons 1^e elftal is daarin vrijgeloot en mag in de 3^e bekerronde aantreden tegen SHH. Maar het 4^e en het 2^e elftal moesten wel vol aan de bak. Om 10.00 uur was de aftrap op Moesel van de wedstrijd MMC 4 tegen DFO ’20 4. Beide teams met veel ervaren spelers en de eerste 4 wedstrijden nog ongeslagen. Een echte graadmeter dus. Waar onze mannen in de 1^e helft het betere van het spel hadden en verdiend op voorsprong kwamen (Dion) was het toch MMC dat nog voor rust op gelijke hoogte wist te komen. Dat er iets op het spel stond was te merken aan de (te) felle duels. In de 2^e helft was het MMC dat op voorsprong kwam en die zelfs met een gelukje wist uit te breiden 3-1. Maar onze mannen kwamen door een doelpunt van Jordi weer terug in de wedstrijd. Er werd nog eens gas gegeven voor de gelijkmaker maar die kwam er uiteindelijk niet.

Om 12.00 uur stonden de mannen van het 2^e klaar voor de aftrap van de wedstrijd tegen Heythuysen 2. Een tegenstander waar in de 1^e wedstrijd van het seizoen nog ruim (maar wel geflatteerd) van werd gewonnen maar die daarna drie competitiewedstrijden wisten te winnen. Een tegenstander in vorm dus. In een zeer aantrekkelijk eerste helft waarin het spel op en neer golfde wist Heythuysen zeer effectief om te springen met hun doelkansen. Na de 1-0 van Stef was het de spits van Heythuysen die twee keer scoorde. Echter nog voor rust prikte weer Stef de gelijkmaker binnen. In de 2^e helft een duidelijk beter DFO ’20 2. Na een fantastische aanval over rechts wist Conde de perfecte voorzet van Bart Wanten mooi af te ronden. En na de 4-2 zou je zeggen kat in bakkie. Maar met die voorsprong op zak werd het spel onrustiger. Diverse kansen de score verder uit te breiden bleven onbenut en Heythuysen wist de aansluitingstreffer te scoren. Maar gelukkig bleef het daar bij, ondanks een grote kans voor Heythuysen in de laatste minuten van de wedstrijd. 4-3 winst en op naar de volgende tegenstander.

Zoals gezegd speelde het 1^e elftal een reguliere competitiewedstrijd tegen Fc Roerdalen. Een jonge ploeg in opbouw, met veel potentie voor de toekomst. De man van de wedstrijd was helaas de scheidsrechter van dienst. Waar in de 1^e helft de wedstrijd in mijn ogen onnodig vaak werd onderbroken (kapot gefloten), werden de vaak kleine overtredingen in de 2^e helft te zwaar bestraft met een gele kaart. Dat resulteerde uiteindelijk in 14 gele kaarten (5 voor DFO ’20 en 9 voor Fc Roerdalen) en één veldverwijzing (2x geeL). Als je dat zou horen zonder de wedstrijd gezien te hebben zou je zeggen wat een ordinaire schoppartij, maar niets in minder waar. Ondanks enkele pittige duels over en weer hadden de spelers voldoende respect voor elkaar. Ook het publiek bleef in haar reactie binnen de grenzen van het fatsoen, dit in tegenstelling tot de week daarvoor.

Het was DFO ’20 dat in de 1^e minuut een penalty kreeg die door Twan feilloos werd benut. In het verdere verloop van de 1^e helft had DFO ’20 het beste van het spel zonder echt gevaarlijk te worden. In de 2 helft werd de wedstrijd steeds rommeliger. Net alsof onze mannen een beetje verlamd raken door de voorsprong. Na de mooie 2-0 van Scott zou je zeggen rustig uitspelen die wedstrijd, maar zelfs die voorsprong kon je nog niet geruststellend noemen. In de 92 minuut scoort Fc Roerdalen de aansluitingstreffer en hoor je iedereen denken, het zal toch niet. Maar gelukkig bleef het daarbij en was de 2^e belangrijke thuisoverwinning een feit.