Op donderdagavond stonden er weer twee wedstrijden op de planning. Het 5e speelde thuis tegen RKMSV, de concurrent voor de 2e plaats. Dat er nog iets op het spel stond was goed te zien aan het aantal overtredingen. Toen de 3-1 werd gescoord leek het erop dat de 3 punten in de pocket waren, maar daar dacht Meijel anders over. Het werd 3-2, daarna 3-3 en uiteindelijk zelfs nog 3-4 en daarmee eindigt Meijel definitief als 2e achter kampioen Baexem 3.
Het 4e speelde thuis de frustaties van de laatste weken van zich af. Zonder Jelle want die zat in de voorbereiding van zijn bruiloft van de dag daarna. In de eerste helft was DFO’20 4 heer en meester op het veld. Luuk scoorde een geweldige 1-0 waarna Jordi een puntgave hattrick op het bord zette, de laatste met een mooie volley. In de 2e helft scoorde Thom, Tim, Kaolder (2x) en Martijn (2x). Doordat Haelen ook nog twee keep een doelpuntje meepikte werd het 10-2. Met nog twee wedstrijden te spelen blijft de spanning in de competitie en blijft het hopen op een misstap van Leeuwen.
Het Ambras startte op vrijdagavond maar dat was ook de avond dat het 2e op bezoek ging bij Linne om nogmaals te proberen het kampioenschap veilig te stellen. De opdracht was duidelijk, winnen en dan waren onze mannen kampioen. Net als tegen Herkenbosch afgelopen zondag was er weer heel veel DFO’20 publiek op deze wedstrijd afgekomen. Het was al snel duidelijk dat DFO’20 het betere van het spel had maar scoren was ook deze avond weer het grootste probleem. Diverse grote kansen werden niet benut en alleen Dirk scoorde uit een terecht gegeven penalty. Linne werd vooral gevaarlijk uit standaard situaties. Dat spelbeeld veranderde niet in de 2e helft en ook nu werden de kansen die DFO’20 kreeg niet benut. Bart en Björn schoten beide nog op de paal en dus bleef de spanning groot. Linne werd enkele keren gevaarlijk in een uitbraak, maar het was uiteindelijk 5 minuten voor tijd Björn die alleen op de keeper af kon gaan, deze omspeelde en de terechte 0-2 op het bord schoot. Na het laatste fluitsignaal gingen alle remmen los. DFO’20 2 het eerste seniorenteam van DFO’20 dat kampioen is geworden. Mooi om te zien is dat in dit team ervaring en jeugdig enthousiasme zo goed bij elkaar gaat waardoor er niet alleen een team staat maar ook team dat plezier uitstraalt. Mannen van het tweede maar zeker ook de staf van de selectie, proficiat. En na afloop natuurlijk terug naar Kelpen waar in de Ambras feesttent een waar kampioensonthaal wachtte. Voor een volle tent op het podium samen We are the Champions zingen. Een echt kippenvel momentje.
Op zondag speelde het 4e thuis tegen Reuver 4. Ook op deze wedstrijd stond spanning en ook dat was merkbaar. DFO kwam op 1-0 door een doelpunt van Noud. In de 2e helft gebeurde er van alles, geel voor Cas een penalty voor Reuver, oplopende emoties een stilgelegde wedstrijd een hervatting met de penalty voor Reuver en de 1-1 uit de penalty. Met Cas nog steeds buiten de lijnen scoorde Jordi al snel de 2-1 en daardoor bedaarde de gemoederen. Na 90 minuten werden de 3 punten bijgeschreven na toch wel weer een moeilijke wedstrijd. Komende donderdag speelt het 4e haar laatste wedstrijd en daarna is het wachten tot Leeuwen haar laatste 2 wedstrijden heeft gespeeld. Het wordt of een 2e plek of toch nog een kampioenschap voor het 4e.
De laatste wedstrijd voor het eerste was uit tegen DES Swalmen. Het leek erop dat Ambras er flink had ingehakt bij velen want de eerste 20 minuten was DFO’20 totaal niet bij de les en stond Swalmen met 0-3 voor. Daarna herpakte DFO’20 zich en werden er diverse kansen uitgespeeld. Het vizier stond echter niet op scherp vandaag en toen er wel werd gescoord werd het doekpunt afgekeurd. In de tweede helft een sterker DFO dat zich weer veel kansen creeerde maar steeds stond of het vizier net niet scherp genoeg, stond de keeper in de weg of werd de lat geraakt. Uiteindelijk counterde Swalmen nog een keer en scoorde de 4-0. Op het einde van de wedstrijd kreeg Dave van de Port een publiekswissel (Dave heeft aangegeven te gaan stoppen) en maakte Jur zijn debuut in het 1e.
Vreugde en verdriet gingen de afgelopen dagen hand in hand bij veel DFO’20 momenten. Dit vanwege het veel te jong overlijden van een moeder van twee van onze selectiespelers. Emotionele momenten tijdens de minuut stilte bij de kampioenswedstrijd van het 2e en bij de opening van het Ambras toernooi. Bij het kampioenschap van het 2e elftal en de winst van het team Moos van het Ambras toernooi. Bij het laatste fluitsignaal van het 1e elftal in Swalmen. Maar zeker ook dinsdag bij de crematie. Steeds weer de warmte en betrokkenheid van eenieder richting Rein, Nard en Jan. Daar mogen, nee moeten we trots op zijn met z’n allen. En ik ben er van overtuigd dat die betrokkenheid en steun er zeker ook de komende moeilijke periode zal zijn richting elkaar en iedereen die het nodig heeft.
